In de 17e eeuw kwamen specerijen in grote aantallen Nederland binnen via de zeevaart. Hierdoor werden alle soorten kruiden en specerijen door het grote aanbod een stuk goedkoper. Bakkers gingen experimenteren met specerijen zoals kaneel, nootmuskaat, kruidnagel, gemberpoeder, kardemom en witte paper, waardoor die lekker ruikende speculaaskruiden ontstonden. Sommigen bakkers begonnen al begin september het deeg te maken zodat het kon rijpen en gebakken kon worden. Hierna werd het speculaas opgeslagen zodat het in december precies die verrukkelijke “bite” had. Tegenwoordig gaat het een stuk sneller en maken we speculaasbrokken, speculaas gevulde koeken, speculaas Woepies en vele andere lekkernijen van speculaas.